Ostatnie bałwany topnieją

I przeginają się. Pogięło cię?

W centrum zdjęcia siedzi pierwszy tegoroczny motyl! Od razu motyl. Przeskoczył stadium larwy i gąsienicy, jednym skokiem - kwantowym, jak to lubił mawiać Osho. Wiosna wreszcie!
Zaraz będzie znowu aktualny wierszyk wiosenny:

> Słońce ostro zapierdala, żaba w wodzie dupę moczy, Boże, jaki ten świat uroczy! <

Nie da się niektórych rzeczy wypowiedzieć bez "wyrazów". Nie da się.

Dziś była próba zawodnika. Pełne obciążenie  i 12 km na początek. Żyję. I nie odrzucam Tu i Teraz. Rano takie coś napisałem: ( dedykacja dla mojego mistrza i przyjaciela Jana Gabriela)
      Na świętego Jana

Zabierz wszystko, co niezbędne. Smutki zostaw.

Jedziesz na spotkanie z Przestrzenią i Wiatrem.

Gdy wstaniesz o świcie, - jesteś sam jeden pod niebem.

Pobiegną twoje myśli, po niebieskich mokrych połoninach.

Pomódl się wtedy do Ducha Gór, podnosząc wysoko ręce.

Może dziś znajdziesz w sobie

Czarodziejski Kwiat Paproci?

Zachwycam się tym uroczym światem wokół, czego i Wam, Czytelnicy życzę.