Diagnoza

Postawić prawidłową diagnozę, to jest podstawa. Nie leczyć płuc, gdy serce chore. Potem już tylko z górki. Kiedyś wydawało mi się......że znam się na falach. I traciłem kasę. Teraz uważam, że znam się na falach, ale fala może zakręcić i dupa mokra! Od tego zakrętu jest właśnie stop! I każdy rynek ma swoją specyfikę.
     Uważam, że mogę się zawsze pomylić - od tej pomyłki jest zawsze stop!
     Wiem, że poczucie winy ( żona pyta: kiedy kasę dasz? ) dołuje. To jest presja. To jest trucizna.
Nie mówię o żonie. Presję mam na myśli. Tylko wtedy czujesz rynek, gdy Luziczek masz.  A gdy nie czujesz rynku? To nie masz Luziczku!...Albo odwrotność: nie masz Luziczku? Nawet o kochaniu zapomnij wtedy....
                   Nie otwieraj wtedy pozycji!!!!!!
Nie musisz otwierać. I bądź uważny: CZEKAJ NA SYGNAŁ!
Jest jeszcze inne rozwiązanie, gdy jesteś pod presją żony......Ale o nim nie mówmy teraz.
     Bo...jeśli......uwierzysz jakiemuś guru....to możesz jaja stracić. Chyba, że masz szczęście i trafiłeś na Finkelsztajna. Osho jest niesamowity! Znaczy: - był. Ale dla mnie jest żywy. Tylko nie wiecznie żywy, bo to hasło zaanektowali komuniści rosyjscy dla Lenina.

 

Słoneczny, poniedziałkowy poranek w centrum Santa Banana w Ka­lifornii. Doktor Decapitate szykuje się do przyjęcia swojego pierwszego pacjenta. Jeszcze raz spogląda na swój nowoczesny, świetnie wypo­sażony, skomputeryzowany, połyskujący chromem gabinet, naciska guzik i wpuszcza pacjenta, pana Porky Poke'a.

- Doktorku! - krzyczy Porky. Jego głowa jest cała w bandażach.

-Ach! Zapewne jakiś problem z głową -woła Decapitate.

- Niesamowite! Jak pan to odgadł?

- No cóż! Trzydzieści lat praktyki w tym zawodzie.

I doktor zaczyna naciskać jakieś przełączniki, jakieś klawisze w komputerze. Po chwili mówi:

- Nie ma wątpliwości. To ostry przypadek migreny.

-To zdumiewające! Mam ją przez całe życie. Czy może mnie pan wyleczyć?

- Dobrze - mówi doktor patrząc w komputer. - Zabrzmi to drasty­cznie, ale by pomóc panu, będę musiał usunąć pańskie lewe jądro.

- O rany! Lewe jajo! - rozpacza Porky. - No dobrze. Zrobię wszy­stko, aby pozbyć się tego bólu.

Po tygodniu, kaczym chodem Porky Poke opuszcza prywatną kli­nikę. Nie ma lewego jądra, ale czuje się jak odrodzony.

- Już po migrenie!—krzyczy, próbując tańczyć z radości.

Aby to uczcić, idzie od razu do sklepu krawieckiego Mosze Finkelsztajna. Chce sprawić sobie całą nową garderobę. Mosze patrzy na niego i mówi:

- Marynarka rozmiar czterdzieści dwa.

- Tak! Ale skąd pan wie? - pyta Porky.

- Cóż. Trzydzieści lat praktyki w tym zawodzie. Rozmiar pana spo­dni to trzydzieści sześć, długość nogawki siedemdziesiąt osiem centy­metrów.

- Zdumiewające! -woła Porky. - Ma pan świętą rację!

- Oczywiście, że mam rację. Robię to całe życie. Pana buty mają rozmiar dziewięć i pół - kontynuuje Mosze.

-Niesamowite. Dokładnie tak jest!

- A pana bielizna jest w rozmiarze cztery - dodaje Finkelsztajn.

- O, nie. Tu się pan myli. Mam rozmiar trzeci.

- Nie, nie. Na pewno czwarty - upiera się sprzedawca.

- Nie. Całe moje życie nosiłem i noszę rozmiar trzy - mówi Porky.

- Dobrze. Niech pan sobie nosi ten rozmiar trzeci, ale będzie pan miał od tego okropną migrenę.