Być przygnębionym to wielka sztuka

Bycie przygnębionym jest stanem trudnym do osiągnięcia, ale udaje ci się tego dokonać.

Bycie przygnębionym jest trudne do osiągnięcia, bo jest to przecież zupełnie sprzeczne z naturą.

          NIKT NIE CHCE CZUĆ SIĘ ŹLE, a większość czuje się źle!

Społeczeństwo odwaliło wielki kawał roboty. Edukacja, kultura, instytucje, rodzice, nauczyciele. Oni wszyscy wykonali olbrzymią pracę. Zamienili entuzjastycznych twórców w nieszczęśliwe twory.

          - Każde dziecko rodzi się szczęśliwe.

          - Każde dziecko rodzi się boskie.

          - A większość ludzi umiera szalonymi.

     To jest więc twoje zadanie: znów stać się dzieckiem, odzyskać dzieciństwo. Jeśli będziemy umieli znów poczuć się jak dzieci, cała nędza zniknie. Nie twierdzę, że dzieci nie mają swoich nieszczęśliwych chwil. Mają. Ale nie żyją w stanie przygnębienia. Spróbuj to zrozumieć.

     - Jeśli potrafisz utożsamić się z tym, co ciebie spotyka, będziesz czuł się szczęśliwy.

     - Jeśli separujesz się od wszystkiego, nic nie przyniesie ci szczęścia, będziesz czuł się nędznie.

       To jest właśnie klucz. Spróbuj stać się jednością, unosić się wraz z tym, co przynosi życie, tkwić w tym tak intensywnie, tak zupełnie, jakby cię nie było, zatracić się w tym, jakbyś się zagubił, a wtedy wszystko stanie się błogosławieństwem.

        Masz wybór, ale nawet nie zdawałeś sobie sprawy z tego, że go masz. Tak często wybierałeś niewłaściwie, że stało się to ślepym nawykiem., robiłeś to automatycznie.

    

Stań się bardziej uważny. Za każdym razem gdy wybierasz coś, co powoduje u ciebie przygnębienie pamiętaj: - to jest twój wybór.

Już samo to pomoże - świadomość, że to jest twój wy­bór i jesteś za niego odpowiedzialny, sam robisz to sobie, to two­je dzieło.

         Natychmiast poczujesz różnicę.                                                

      Zmienią się wtedy właściwo­ści twojego umysłu. Będzie ci łatwiej przesunąć się w kierunku szczęścia. A kiedy już zdasz sobie sprawę z tego, że to twój wy­bór, cała rzecz zamieni się w rodzaj gry.

Jeśli chcesz czuć się źle - proszę bardzo, ale pamiętaj, że to na własne życzenie, i nie narzekaj. Nikt oprócz ciebie nie jest za to odpowiedzialny. To twój dramat.

       Jeśli go lubisz….. jeśli odpowiada ci ten stan przygnę­bienia, jeśli chcesz spędzić swoje życie w poczuciu bycia nieszczęśliwym, to twój wybór, twoja gra. Ty ją rozgrywasz. Graj, jak umiesz najlepiej!

Lecz wtedy nie chodź i nie dopytuj innych ludzi, dlaczego czu­jesz się tak podle. To absurd. Nie chodź i nie zwracaj głowy mi­strzom i guru, pytając, jak być szczęśliwym.

                         Tak zwani guru istnieją, bo jesteś głupcem.

Robisz sobie krzywdę, a potem py­tasz, jak się jej pozbyć. Ale nadal będziesz ją robił, jeśli nie za­czniesz zwracać uwagi na to, jak postępujesz.

PS - Jak odbierasz świat?
       Na obrazku co widzisz?
       Tylko ptaki lecą?