Bóg mieszka w gwiazdach?

No nie....

W niebie?   To już bliżej.... Ciepło, ciepło!

A jeśli to  niebo w Tobie jest?

     Czekaj!!!!!.

Naucz się szanować chwilowe, a wtedy wieczne do ciebie zapuka.

Tylko nie czekaj w letargu, w apatii. I nie mów sobie, że czegoś szukasz.

Stale szukasz po omacku, ale pocieszasz się, mówiąc: -„Wszystko zdarza się w odpowiednim czasie”.

        Porzuć takie hasło. Za często słyszałeś to zdanie, i ono zakorzeniło się w twojej głowie. To jest tylko pocieszanie siebie. Staje się ono trucizną.

    To jest tylko sztuczka umysłu, która umożliwia odkładanie na później.

Umysł bowiem nie chce w nic wejść. Umysł tylko pragnie.

             UMYSŁ ŻYJE PRAGNIENIEM!

Gdy bowiem spełnia się to, czego umysł pragnął, natychmiast staje się on sfrustrowany.

    

Rabindranath Tagore napisał piękny poemat

   Szukałem Boga przez wiele, wiele żywotów. Zawsze widziałem Go daleko, gdzieś wśród gwiazd. Moja tęsknota była coraz większa, wciąż szukałem i szukałem. Byłem bardzo szczęśliwy w trym poszukiwaniu, ogromnie szczęśliwy.

     Pewnego dnia to się zdarzyło.

Znalazłem dom, w którym mieszkał Bóg. Zobaczyłem tabliczkę na drzwiach.

Byłem uradowany i podekscytowany – dotarłem!!!

     Już miałem zapukać do drzwi, gdy umysł rzekł:  -„Zaczekaj, zastanów się. Naprawdę możesz Go tam znaleźć. Co wtedy?.....

Jak będziesz teraz żyć? Przecież do tej pory, żyłeś dzięki marzeniu o Nim. Żyłeś marzeniem.

Jesteś tylko Poszukującym, to jedyny sposób życia, jaki znasz…..

    Tylko tak potrafisz istnieć….Teraz, gdy Go odnalazłeś, będziesz mieć problem. Co teraz zrobisz?”

    Naprawdę się przeraziłem! Cała radość odeszła.

Jeśli zapukam do drzwi, On je otworzy i mnie powita, co dalej?

 Mogę tylko znaleźć się w Jego objęciach. Wtedy nastąpi koniec mojego świata. Tego świata, który znam, mojego sposobu życia, tego pięknego poszukiwania…..

     Zdjąłem buty i boso zszedłem po schodach, obawiając się, że On coś usłyszy, pomyśli, że ktoś przyszedł i otworzy drzwi, bez mojego pukania.

    Uciekłem. Nigdy jeszcze tak szybko nie biegłem, nie oglądając się za siebie. Znowu zacząłem szukać, znowu zacząłem pytać ludzi: - „Gdzie jest Bóg?”

Czasem znowu Go widzę, gdzieś daleko, w gwiazdach. Zacząłem szukać znowu i trwam w poszukiwaniach. Teraz już wiem, gdzie On mieszka, dlatego unikam tego domu. Pójdę wszędzie, tylko nie tam.