Faraońska stela Pareemheba mówi, że Re
jako inżynier wymierzył teren i zbudował „chronione miejsce”, z którego mógł „wznosić
się pięknie i przemierzać niebo”, oraz Sfinksa który był jego wizerunkiem i nosił jego imię Re-Horachty.
Czerwień była też oryginalnym kolorem samego Sfinksa, czego dowodzą ślady jaskrawoczerwonej farby wciąż widoczne
na ureuszu i brodzie, przechowywanych w
British Museum.
Czerwień jest
kolorem gliny, z której został stworzony Adam,
ten sam kolor był kojarzony z morzem przez które przeszedł Mojżesz ze swym ludem w czasie exodusu.
Na przykład
Indianie Hopi z Ameryki Północnej, o których nakręcił film Erich
von Daniken, mają setki opowieści o tajemniczym Czerwonym Mieście na południu, z którego przybyli kaczynowie-nauczyciele. W budowlach w
kształcie piramid nauczano najwyższej mądrości i zasad moralnych. To
prawdopodobnie Tikal.
Wódz Siuksów mówił: - „Tu jest ziemia naszych początków,
do której przybyliśmy ze starej Czerwonej Ziemi, zanim zatonęła”.
Mit Apaczów jest taki sam: - Na długo przed
potopem mieszkaliśmy w kraju Czerwonego
Ognia, w mieście, do którego wejście trudno było znaleźć.
Wieża Babel
była ”ekur” piramidą, górą - zikkuratem . Była zagrożeniem dla
boskiego porządku, była niebezpiecznym urządzeniem. I dlatego nie podobała się Ninurcie.
Tym bardziej, że Zikkurat – góra kamieni, był związany z Anzu. Anzu został
mianowany na wysokie stanowisko przez Enlila. Piastując to stanowisko, dopuścił
się kradzieży – ukradł Tablicę Przeznaczenia, kiedy Enlil
brał kąpiel, uciekł i skrył się.
W „Micie
o Anzu” czytamy :
- Oczy Anzu spojrzały na oznaki władzy Enlila:
Koronę królewską, jego boską
szatę,
Tablicę Przeznaczenia w jego
dłoniach.
Anzu spojrzał na boga Duranki,
ojca bogów, i powziął zamiar
Zagarnięcia władzy Enlila.
Zabiorę Tablicę Przeznaczenia
bogów dla siebie
I będę rozkazywał wszystkim
bogom,
Będę miał tron i będę panem
rytuałów!
Enlil nie sprawował bowiem najwyższej władzy z samej swej
natury, lecz zawdzięczał ją posiadaniu Tablicy Przeznaczenia – obiektu,
technologii dającej władzę.
Ale warto zwrócić uwagę na coś jeszcze: tabliczki Sumerów
opisują już drugą wojnę z powodu kradzieży Tablicy Przeznaczenia. Za pierwszym
razem Tablicę ukradła Tiamat i z tego powodu wybuchła
wojna z Mardukiem ( Rzecz opisywana przez Zecharię Sitchina)
Opis tej
pierwszej wojny jest w poemacie Enuma Elisz .
Podobają mi się odważne koncepcje, i taką znajduję w książce
Josepha.P Farrella – The
Giza Death Star Destroyed.
Otóż autor ten, łączy pierwszą wojnę bogów z hipotezą
eksplodującej planety van Flanderna,
65 milionów lat temu. Natomiast drugą wojnę na trzy miliony dwieście tysięcy
lat temu.
Autor zgrabnie uzasadnia swoją koncepcję: - obie wojny miały
te same przyczyny i ten sam cel: Odzyskanie skradzionej technologii, i obie
zakończyły się zniszczeniem planety w naszym układzie słonecznym!
Ta technologia, o którą walczono, dawała jednocześnie władzę
i możliwość siania destrukcji.
Narada bogów, w
sprawie kradzieży Tablicy. Pierwszy mówca żąda, aby bóg Adad uderzył w Anzu swą piorunową bronią.
Adad odmawia, mówi: - Kto pokona Anzu, jeśli on ma Tablicę
Przeznaczenia dla siebie?
Jego mowa zastąpiła mowę boga Duranki.
Wystarczy, że on powie słowo, a ten, kogo przeklnie, zamieni się w
glinę!
Anzu był potężny. Połączył dwie technologie. Znajdował się
wewnątrz „niedostępnej góry” i miał
Tablicę
– mógł siać zniszczenie na odległość.
Narada trwa,
kolejni bogowie nie chcą atakować.
Zostaje wezwana Beletili
– matka bogów, mądra doradczyni.
Beletili rzekła: -
„
Ja stworzyłam każdego Anunaki, przypisałem władzę Enlila mojemu bratu.
Ustanowiłam porządek. Anzu zniszczył królestwo, które stworzyłam. Teraz wzywam
mojego ulubieńca – Ninurtę…..Zbierz swoją niszczycielską siłę bojową, zniszcz
Anzu. Odbierz mu Tablicę Przeznaczenia” ……i dalej setki, setki słów.
Ale my znamy najważniejsze słowa.
Gotowy do ataku Ninurta
wznosi swą plazmową błyskawicę i tworzy łuk.
Ale Anzu
ma Tablice
Przeznaczenia. Za ich pomocą
rozpoznaje atak i odbija uderzenie!
Ten boski piorun Ninurty …zakręca ostro przed celem i
wraca do wyrzutni….
„Śmiertelna cisza zapadła nad polem bitwy, gdy błyskawica wróciła. Broń
wróciła i zgasła”
Anzu nie tylko zawrócił boski piorun Ninurty, ale też uczynił
bezużytecznym cały jego arsenał. ( Broń zgasła…Komputery u Serbów zgasły, gdy
Ameryka uderzyła bombami grafitowymi, magnetycznymi, Puff - Puff….w czasie
ostatniej wojny. Spaliły się transformatory, w powietrzu powstały „pajęczyny”
– impuls elektromagnetyczny, elektronika wysiadła, zasilanie wysiadło, dowodzenie
oślepło)
W końcu zbiera się rada bogów i dochodzi do wniosku, że Anzu
ma przewagę technologiczną i militarną. Trzeba wycieńczyć przeciwnika i
zastosować strategię klimatyczną.
„Ninurta zarżnął góry, zalał ich dumne pastwiska
Zatopił w swej furii rozległą ziemię, Zatopił góry, zarżnął niegodziwego
Anzu.
I wojownik Ninurta odzyskał boską Tablicę Przeznaczenia dla siebie”
Tak więc, chwilowo przynajmniej, dochodzi do kolejnej
uzurpacji: Ninurta zatrzymuje na krótko Tablice dla siebie. Ale
bóg Enki
czeka na zwrot tego urządzenia.
Trudno było Ninurcie
zwrócić Tablice bogowi Enki. Ale w końcu udaje się do Anzu i żada, aby Enki oddał mu we władanie
Me
– Kamienie Mocy – składniki Tablic.
Poczuł już
bowiem jaką, miały moc. One miały „Moc Wszechświata”.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz