Świeca nie płonie dla siebie

Sufi nauczają wielu metod wspinania się od wielbłąda-larwy do dziecka-motyla.

Przyczyną tego są właśnie wielbłądy-larwy. To one potrzebują tak wielu metod, bo one ufają tylko metodzie, technice, systemowi.

Same są niemal jak roboty, jak maszyny. Nie potrafią dostrzec tego, co nieuchwytne, ich serca jeszcze nie funkcjonują. Gdy serca wielbłądów zaczną działać, wielbłądy staną się lwami, a gdy zaczną żyć ich dusze, staną się dziećmi.

    - Larwy-wielbłądy potrzebują wielu metod.

    - Lwy-gąsienice potrzebują tylko jednej metody: - uważności, albo miłości.

    - Dziecko-motyl nie potrzebuje żadnej metody. Ono jest już w domu, wędrówka nie jest mu potrzebna.

Sufi wędrują ścieżką miłości. Dla miłości nie ma technik, miłość sama w sobie wystarcza, ale do tego potrzebne jest serce.

     Wielbłąd nie ma serca. Larwa-wielbłąd nie wie, czym jest serce, nie wie, czym jest uczucie albo miłość, nigdy o tym nie marzyła. Larwa nie marzyła, by stać się gąsienicą, gąsienica nigdy nie śniła o tym, by przemienić się w motyla.

     Dwie gąsienice pełzają w trawie. Przelatuje nad nimi motyl. Gdy go zauważyły, jedna z nich mówi: -„Nie ubrałabym się w coś takiego nawet za milion dolarów”.

    - Larwa tylko pełza, jest w jednym wymiarze, ma swój zamknięty mały świat.

    - Gąsienica patrzy od czasu do czasu do góry.

Gąsienica zerka chwilami do góry, jednak ma wątpliwości - nie całkiem wierzy, że coś jest możliwe, więc nic dla niej nie jest możliwe. Żyje w więzieniu, za murem. Jest w nim tylko jedno maleńkie okienko, przez które niewiele widać. Dlatego ten mur trzeba zburzyć. I do tego właśnie są potrzebne metody: do zburzenia muru, do zniszczenia więzienia.

  

     - Larwę trzeba niemal wywlec z jej więzienia, wolność musi zostać jej niemal narzucona.

Larwa boi się bowiem wolności, boi się skrzydeł i nieba. Ma klapki na oczach, jest zamknięta w sobie, nie nawiązuje relacji, nie wierzy, że są one możliwe. Larwa musi mieć rację, ona wszystko wie, i wszystko osądza natychmiast.

   Świat jest pełen larw, czyli wielbłądów.

    Gąsienica-lew widzi więcej, porusza się już w dwóch wymiarach. Teraz jest potrzebny tylko motyl-mistrz, żeby zobaczyła, że można fruwać, wtedy gąsienicy natychmiast wyrosną skrzydła. Tego mistrza może gąsienica spotkać, albo….. odnaleźć w sobie!.

     - Największym mistrzem jesteś sam-sama dla siebie.

  Powodowani współczuciem i miłością, sufi mówią o wielu metodach. Jeśli to zrozumiesz, wystarczy ci uważność-obserwacja, albo miłość, innych metod nie potrzeba.

    - Uważność oczyszcza umysł, oczyszcza proces myślenia i inteligencję – i docierasz.

Człowiekowi uważnemu wystarczy sugestia. Gdy nie jest uważny, nie pomogą tysiące wyjaśnień.

  

    - Miłość oczyszcza twoje uczucia, oczyszcza serce – i docierasz.

Jeśli sufi przemawiają do wielbłąda – dadzą mu metody.

Jeśli przemawiają do lwa – dadzą mu uważność, albo miłość.

    - Dziecku nie dadzą żadnych instrukcji. Ono nie potrzebuje nic robić, wystarczy samo nie-działanie, wystarczy mu samo bycie. Dziecko fruwa, bo jest motylem.  

      - Dziecko to człowiek-Nikt.

      - Dziecko to mistrz.

A mistrz jest jak świeca: - ona nie jest stworzona do tego, żeby przyświecać sama sobie.