Zbliża się koniec roku

Do braci i sióstr Słowiańskich w końcu roku 2013.

Nie zadawaj pytania; -  dlaczego?
Jeśli zadajesz takie pytanie, nie jesteś inteligentny.

 Jeśli czytasz tego bloga.....z pewnością jesteś Słowianinem: - Polakiem, Ukraińcem, Bojkiem, Łemkiem, lub.... ze Słowianami jesteś.
       Zbliża się rok 2014. Może podajmy sobie ręce ponad podziałami?
Ile pokoleń minęło od 1947 roku?
     Wpisy na blogu mają obudzić w nas, Słowianach ....no właśnie, co? - Tolerancję? Zrozumienie drugiego? Piszę z serca listy do samego siebie, a więc do Ciebie także. Trafiam codziennie do pięciuset osób.
Nie ilość się liczy....
O co chodzi? - Szanuj mnie, ja ci odpłacę tym samym uszanowaniem.
Chodzi o Wybaczenie.

           Co wiemy?
To wiemy, co nam przekazali rodzice, dziadkowie. Bo politycy - (propaganda) kłamali zawsze i będą zawsze kłamać. Taką mają rolę.
Kapłani niestety nie okazali się lepsi. Wysyłali ludzi na śmierć.

             Łemkowska Watra. Jezu! Trafiłem w sam cyklon zabawy!
Widocznie każdy trafia w to, w co chce trafić. Nie miałem oczekiwań, ale trafiłem.
       Ona, - ta zabawa - porwała mnie całkiem!
Historię po tylu miesiącach już przetrawiłem.
Spałem w Żdyni po północnej stronie zbocza, wśród Łemków, wśród Ukrainy.
Napiszę o tym. Teraz apel: -
  
       Wiem, że kiedyś wybaczymy sobie swoje winy.
Bo kto jest bez winy? Kto jest bez winy, niech pierwszy rzuci kamień, niech rzuci...
Wybaczenie może nastąpić w każdej chwili.
Może to Wybaczenie nastąpi Tu i Teraz? Nie ma innego czasu...nie ma...
 
Powtórzę: - jesteśmy Słowianami: - a więc dedykacja dla Czytelników ( blog dzięki Wam, przeskoczył gładko pół miliona wejść! Jest teraz 525 tysięcy)
     Co Wam powiem, to wam powiem, ale Ukraina potrafi się bawić!

Skończmy z martyrologią, dość trupów!

      PODAJMY SOBIE RĘCE. Podamy sobie ręce?

Jeśli nie podamy sobie rąk teraz, to kiedy sobie podamy?
I sterujmy tak subtelnie, żeby wyjść spod wpływów Rosji, a nie wpaść w objęcia Ameryki.
Uważajmy na tych, którzy szczują.
Uważajmy na tych, którzy zdradzają.

         Powinniśmy być gospodarzami u siebie.

   Mam w zanadrzu ( moja babcia tak nazywała to, co za pazuchą ) - ciężkie teksty.
Ale po co to?
    Mamy dobry czas: - koniec roku.

Moja dedykacja dla młodych duchem: -  Bałkanica.

Nie dajmy się już wciągać w te wyliczanki trupów, tych trupów już nic nie ożywi. - Dość tego!
Bawmy się.

"Będzie!
Będzie zabawa, będzie się działo,  i znowu nocy będzie mało!
 Będzie głośno! Będzie radośnie! Znów przetańczymy razem całą noc, hoopa!".
       Bałkanica.

Czy to nie lepsze od zabijania się? Kiedyś na śmierć, dziś tylko zabijania się słowami?