Gongi

Wstaje dzień gongowy.

Przed świtem zasuwam odwiedzić "moje" miejsce grzybowe.

Świt wita mnie już w lesie.

  

Na zdjęciu światło słońca wygląda jak jakiś cud, który objawia się spoza pni jodeł.

  

W powrotnej drodze, śpiewam w głos: - "Olaboga co się stało, pod fartuszkiem pękło ciało, ani zaszyć ni załatać, ani z taką dziurą latać...."

       Ta przyśpiewka ludowa, siedzi mi w głowie od przyjazdu do Ciężkowic.

  

Patrzę na kwitnące maki przed Domem na Górze.

Ja te maki tak kocham! Mam do nich ogromny sentyment.  To są kwiaty, które rosły kiedyś w moim pierwszym ogrodzie. Maki pomponowe.

Radość i zachwyt siedzą we mnie jeszcze po wczorajszym koncercie didgeridoo. Świat wydaje mi się dziś bardziej piękny niż wczoraj.

     

Tomek i Natalia szykują się do występu.

      Już przyjechali wszyscy znajomi z okolicy, jest kilkadziesiąt osób

Przyjeżdża Janusz.

W ubiegłym roku, z Januszem i Janem, przeżyliśmy szczęśliwie zderzenie nocne pod Toruniem, gdy wracaliśmy z Kręgów kamiennych w Odrach.

     Janusz opowiada o swoim wejściu w inny wymiar, o nawiązaniu Kontaktu, jest poruszony, bo trudno, żeby nie był. To jego zdarzenie - wizja, jest porywające i Przewspaniałe.