Dzień żałobny

Pałac Kultury – centrum Warszawy. To tutaj tydzień temu w proteście podpalił się człowiek.

Z niedzieli na poniedziałek umarł od poparzeń.

Nie ferujmy pochopnych wyroków.

Zwykły szary człowiek zostawił sensowny memoriał. Czyli rzecz była przemyślana.

W mediach powtarzają: - nie wykorzystywać tego zdarzenia politycznie. 

    Ja nie jestem politykiem.

Czytelnicy znają moją opinię o politykach: - to są nieudacznicy życiowi, którzy nic nie osiągnęli, a do polityki poszli, aby kłamać i tam także coś spieprzyć. Ale głównie poszli dla kasy.

Czytamy: - Lobby gazowe tylko w roku 2017 posunęło dla urzędników w Brukseli 100 mln euro łapówek....

A w Polsce? Może się mylę, ale wydaje się, że od kilkudziesięciu lat w Polsce rządzi kk. Czarni obstawili obie bramki w Popisie, uważając, że młodzi są debilami i tego nie widzą.

       Azaliż wracajmy do tu i teraz.

Po przyjściu do domu zastaję wiersz od przyjaciela.

Można żyć bez bogactwa,
prawie bez grosza.
Wielcy panowie i księżniczki,
nie ma ich już wiele.
Ale żyć bez czułości,
tego byśmy nie mogli,
nie, nie, nie, nie,
To nie uda się

Można żyć bez chwały,
nie potrzeba na to dowodów
Być nieznanym w historii
i dobrze na tym wychodzić.
Ale żyć bez czułości,
nie uda się
nie, nie, nie, nie,
na pewno nie da się

Cóż to za słodka słabość,
jakież piękne uczucie,
ta potrzeba czułości,
którą jesteśmy obdarowani od urodzenia,
naprawdę, naprawdę, naprawdę.

Praca jest konieczna,
ale można ją zostawić,
tygodniami nic nie robiąc.
No i dobrze.Tak też bywa.

Jednak życie bez czułości
To czas wydający się bardzo długim
Długi,długi,długi,długi
To czas strasznie długi

W ogniu młodości
rodzą się przyjemności.
I miłość popisuje się swoimi wyczynami,
aby nas olśnić.
Tak, ale bez czułości
miłość byłaby niczym,
nie, nie, nie, nie,
miłość byłaby niczym.

Gdy życie bezlitośnie
przygniecie cię z góry
Jesteś jak diabli
zawiedziony i rozczarowany
Wtedy bez czułości
serce które cię podtrzymuje
nie nie nie nie
nie biłoby już dłużej,nie.

Dziecko nas obejmuje,
bo je uszczęśliwiamy.
Wszystkie nasze smutki znikają,
mamy łzy w oczach.
Mój Boże, mój Boże, mój Boże...
W całej Twej ogromnej mądrości,
ogromnej żarliwości
spraw, aby popłynęły bez przerwy
w głębi naszych serc
potoki czułości,
aby panowała miłość,
panowała miłość. "