Szybkobiegacz

W nocy padało i dalej siąpi mżawka.

Do tego jest mgliście. 

W garnku i misce zebrało się akurat tyle wody, żeby napić się do syta. Nie będę szukał wody aby coś ugotować, chociaż z mapy wynika, że mogę ją znaleźć nieco ponad kilometr od wiaty.

      Coś tam zjem w Mucznem.

Zasiadam do zjedzenia tego co mi jeszcze zostało, najpierw jabłko, potem kilka herbatników i święto lasu!

Czekam, aż przestanie siąpić, zapisuję w zeszycie, co mam zapisać. Mija dziesiąta kiedy ze zdziwieniem słyszę głosy.

      Idą w taką pogodę? No to szacunek!

Od Pszczelin-Widełek nadchodzi kilka zapelerynowanych osób. Idą zobaczyć sławne schody na Tarnicę. Rozmawiamy chwilę. Poszli.

     Po kilkunastu minutach nadchodzi także z dołu duża grupa może dziesięcioletnich chłopców pod opieką dwóch księży.

Dzieciaki utytłane po kolana i zadyszane. Jakoś tam użaliłem się nad nimi, a jeden z opiekunów na to: - a niech się wprawiają!

      Też racja!

Nawet dzieci idą, a ja czekam?

Wychodzę spod dachu na świat boży - wydaje się, że przestaje padać.

Pójdę już.

W tym momencie od Bukowego Berda nadbiega szybkobiegacz.

    Nadbiegł i powiedział, że wybiegł rano z …. Wetliny, potem biegł połoninami do Tarnicy i przez Krzemień, a teraz biegnie przez Pszczeliny do Ustrzyk.

     Powiedziałem na to z podziwem: No, no, no!

Natomiast pomyślałem: - taki szybkobiegacz to mógłby nawet Pendolino przegonić.....

    W każdym razie mogło tak być, jak szybkobiegacz powiedział, sądząc po jego profesjonalnym wyglądzie i sprawności, z jaką się poruszał.

A nie stał ci on w miejscu, tylko przebierał nogami rozmawiając ze mną.

Nie mógł sobie pozwolić (bowiem) na zgubienie rytmu w tym indywidualnym Biegu Rzeźnika.

    Bieszczadzkie Biegi Rzeźnika jak wiemy mają dystans 50 – 70 km i więcej. I nie biegnie się po płaskim terenie.

  Maratończyk powiedział także, że na górze jest pogoda, tylko tu niżej mgła.

I pobiegł w dół.

A ja ruszyłem w górę.

     Kiedy tylko wyszedłem z lasu, przywitało mnie ciepło i ta lepsza pogoda, o której mówił szybkobiegacz.

Dostatek ruchu na świeżym powietrzu skutkuje wzmożonym apetytem – odezwał się głód. A tu stopniowo robiło się coraz to ładniej. I cieplej. Szedłem już tylko w koszulce z krótkim rękawem.

W końcu, dzięki widokom zapomniałem o głodzie i postanowiłem minąć zejście do Mucznego i pobyć jeszcze kilka chwil na Bukowym Berdzie.