Gorąca noc, porywająca góralska muzyka w niepowtarzalnej scenerii, były tańce do upadłego, aż pot zalewał twarz. Zabawa na cztery fajerki, hoopa, hej!
A o północy Anioł podesłał podwózkę do samego Uścia. Kiedy podwózka odjechała, utonąłem w kompletnej ciemności i ciszy.
Wzrok przyzwyczajał się do ciemności, a drogi nie było widać, bo asfalt czarny. Trzeba było zaświecić telefonem. Po kilkuset metrach trafiłem pod przytulny dach i boski prysznic.
I jak tu nie dziękować Aniołowi?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz