Nicola Tesla - 1

 To historia człowieka, który powinien dostać dwie nagrody Nobla. Pierwszej nie chciał przyjąć. Drugą dostał niesłusznie Marconi, za wynalezienie radia. Tylko dwóch ludzi w historii nagród Nobla, nie przyjęło tego zaszczytu ( czytaj kasy )- Tesla i Sartre. Fakt, że to Nicola Tesla jest prawdziwym wynalazcą radia, potwierdził w 1943 roku Sąd Najwyższy USA pośmiertnie przyznając mu pierwszeństwo przed Gulielmo Marconim, do zasadniczych patentów (jednak wcześniej nagrodę Nobla otrzymał Marconi).

10 lipca 1856 roku, w serbskiej rodzinie, urodził się chłopiec. Miał niezwykłą matkę - chociaż była analfabetką, znała na pamięć kilka tomów wierszy. Sama też konstruowała narzędzia domowe, które później dobrze jej służyły.

Jako małe dziecko, Tesla wykazywał niezwykłe zdolności i zainteresowania. W wieku pięciu lat zbudował swój pierwszy model. Był nim model koła wodnego, całkowicie różniącego się od tych jakie występowały w okolicy, w której mieszkał. Natomiast jako dziewięciolatek zbudował silnik, który napędzały pracowite chrabąszcze. Niestety zazdrosny kolega zjadł owady, pozostawiając tym samym silnik bez mocy.

Tesla miał fotograficzną pamięć. W wieku 12 lat znał już na pamięć tablice logarytmiczne. Błyskawicznie i bez najmniejszych trudności opanował sześć języków, posiadał też zdolność mierzenia przedmiotów "na oko" z niezwykłą dokładnością - do dziesiątych części milimetra. Tesla wykonywał też skomplikowane obliczenia bez pomocy tablic matematycznych, a robił je wszystkie w pamięci. Potrafił także przewidywać "zachowanie" swoich jeszcze nieistniejących maszyn. Wynalazca potrafił spojrzeć na narysowany schemat konstrukcji, zamknąć oczy i po chwili skupienia wiedział, gdzie jest najmniejszy nawet błąd w budowie urządzenia. Widział bowiem, jak pracują ze sobą elementy.

Mając 17 lat, wymyślił system mogący zamienić energię wodospadu Niagara na energię elektryczną.

W czasie studiów  w Grazu, potrafił uczyć się nawet po 20 godzin na dobę. Nauczyciele i rodzice Tesli bali się o jego zdrowie, jednak taka intensywna nauka nie wyczerpywała go. To się nazywa „głód wiedzy”!. Nauczyciele spostrzegli też, że wiedza jaką posiada ich uczeń znacznie przewyższa ich własną.

W czasie nauki na Uniwersytecie Praskim bez przerwy męczyła go obsesja projektowania silników elektrycznych. To właśnie w znacznym stopniu zwiększyło jego uczulenie i dziwaczną nadwrażliwość.

Zanim wziął się do jedzenia musiał na samym początku obliczyć objętość talerza zupy, filiżanek i kawałków jedzenia. Nie mógł dotknąć niczyich włosów. Jego uszy ranił dźwięk, który przez nas na ogół jest nie dostrzegany, chodzi tu o dźwięk wydawany przez muchę, która lądowała na stole. Gwizd lokomotywy rozsadzał mu czaszkę. Darcie papieru odbierał jak wystrzał z armaty. Denerwował go nawet "hałas" wywołany przez trzeszczenie łóżka pod jego ciężarem, więc wyposażył ten niezawodny wynalazek w... amortyzatory. –„Jestem wyjątkowo wrażliwym i dokładnym instrumentem odbierającym sygnały - innymi słowy – medium” - zapisał Tesla. Jednak taka cecha mózgu łączy się z wielkim niebezpieczeństwem dla życia. Gdy zdarzały się niebezpieczne przeciążenia umysłu, Tesla, po prostu wyłączał rejestrowanie. ( To były właśnie chwile bez umysłu, opisane przez Alberta Einsteina i stan głębokiej medytacji, o którym tyle mówił Osho)...............Cdn