Czerwcowe bieszczadzkie ląki

Wychodzę na malowniczą drogę, którą biegły przedwojenne tory kolejki bieszczadzkiej. Torów nie ma, samochody tędy nie jeżdżą i bardzo rzadko chodzą ludzie, idzie się dobrze, a wokół czerwcowe bieszczadzkie łąki.....

   

Mam dwie zdrowe ręce, i dwie nogi zdrowe, ogólnie jest zdrowie, głowa nie boli, czegóż chcieć więcej?

A dzień? - Cudo!!!

Widoki wspaniałe! Powietrze kryształ, i to rozpierające poczucie wolności!

     W życiu ważne są tylko (urocze) chwile....

Sprawdziłem, że takie chwile da się rozciągnąć, wystarczy tylko być totalnym, roztopić się, zniknąć wewnątrz takiej chwili.

Wpadam w lekkie uniesienie: - Ach! Jak miło jest! (Oraz niezwykle przyjemnie)

     

W sklepie w Nowym Łupkowie odbyły się pogaduchy o sprawach miejscowych, jestem tu przecież swój.
Komu drzewo w lesie na plecy spadło, kto przeniósł się na niebieskie połoniny.

Niespieszne zakupy zrobione, wracam. 

Idzie się i cyk zdjęcie, bo łąki jak w bajce, znowu się idzie i znowu cyk zdjęcie.

Co za frajda! 

      Tu wszystko widać! 

Tak się wyraził pewien gość, który przyjechał do Jana Gabriela z wielkiego miasta. Gdy wyszedł przed Dom na Górze, takie właśnie historyczne już zdanie wypowiedział. 

  

Szeroka przestrzeń, zieloność na dole, a u góry nieskończony dach nieba ....

Zawiewa zefirek, jego delikatne powiewy niosą ze sobą zapach nagrzanej łąki. Nozdrza się rozszerzają, co i raz następuje głębszy oddech. Wśród łąk cisza jest niewysłowiona, wszechogarniająca, obejmująca, dzwoniąca w uszach, no.... tak w mieście nie ma, oj nie ma!

  

Cyk zdjęcie, cyk zdjęcie. Jakbym robił przetwory na zimę w słoikach z tych widoków! Bo tak jest rzeczywiście: - Oglądam w zimie soczystą zieleń lata, patrzę na rozwieszone girlandy suszonych grzybów, popijam gorący sok z czarnego bzu, wpisuję teksty do bloga.

    Od czasu do czasu zaglądam również do rynków finansowych, co tam słychać i czekam na okazję wejścia.

Porobiłem nieco przetworów w tym roku.

(Bo miałem czas).

Gdy po wakacjach ruszy blog, robione teraz zdjęcia zostaną przypuszczalnie opublikowane dopiero w listopadzie.

(relacje spisuję z zeszytu – bieszczadzkiego komputera).