Dziecko jest najwyższym szczytem ewolucji pod względem
świadomości. Ale dziecko to tylko symbol - nie znaczy to, że dzieci są
najwyższym stanem istnienia. Dziecko podano tu symbolicznie, gdyż dziecko nie
jest wyuczone. Jest niewinne, a jeśli jest niewinne, jest pełne zadziwienia,
jego dusza tęskni do tego, co tajemnicze. Dziecko to początek, przygotowanie -
a życie zawsze powinno być początkiem i zawsze uciechą i zabawą, zawsze
śmiechem, nigdy powagą. Święte „tak”
jest potrzebne, ale to święte „tak”
może przyjść dopiero po świętym „nie”.
Wielbłąd zawsze mówi „tak”, ale jest
to „tak” niewolnika. On nie potrafi
powiedzieć „nie”. Jego „tak” nie ma żadnej wartości. Lew mówi „nie”! Ale nie potrafi powiedzieć „tak”. Sprzeciwia się to jego własnej
naturze. Przypomina mu wielbłąda. Jakoś wyzwolił się od wielbłąda i powiedzenie
„tak” znów mu przypomina - zrozumiałe
– „tak” wielbłąda i niewolę. Nie, to
zwierzę w wielbłądzie nie potrafi powiedzieć „nie”. W lwie - może powiedzieć „nie”,
ale nie jest w stanie powiedzieć „tak”.
Dziecko nic nie wie o wielbłądzie, nic nie wie o lwie. To dlatego Zaratustra
powiada: "Dziecko jest niewinnością
i zapomnieniem..." Jego oczy są czyste i ma ono wszelki potencjał, by
powiedzieć „nie”. Skoro tego nie
mówi, to dlatego, że ufa - nie dlatego, że się boi. Nie z lęku, ale z ufności.
A gdy „tak” pochodzi z ufności, jest
to największa metamorfoza, największa przemiana, na jaką można mieć nadzieję. Te trzy symbole są piękne i warto je
pamiętać. Pamiętaj, że jesteś tu, gdzie wielbłąd, i że musisz stać się lwem, i
pamiętaj, że nie wolno ci zatrzymać się na lwie. Musisz pójść jeszcze dalej, ku
nowemu początkowi, ku niewinności i świętemu „tak” - ku dziecku. Prawdziwy mędrzec na powrót staje się
dzieckiem. Krąg się zamyka - od dziecka, znów po dziecko. Ale różnica jest
ogromna. Dziecko jako takie jest w ignorancji. Będzie musiało stać się
wielbłądem, lwem, i wrócić potem do dziecka - ale to dziecko nie jest tym samym
dawnym dzieckiem, gdyż nie jest w ignorancji. Musi przejść przez wszystkie
doznania życia - niewolę, wolność, bezsilne „tak”, dzikie „nie” - a
jednak wszystko to zapomni. Nie jest to ignorancja, ale niewinność. Tamto
pierwsze dziecko było początkiem podróży. Drugie dzieciństwo jest dopełnieniem
podróży.. Pierwsze narodziny są
narodzinami ciała, drugie są narodzinami świadomości. Pierwsze narodziny czynią
cię człowiekiem, drugie narodziny czynią cię bogiem.
Piękne :)
OdpowiedzUsuńWobec tego, szalenie ważne - by jak najszybciej urodzić się po raz drugi! aAJjjćĆ :P
OdpowiedzUsuń