Zaakceptować siebie

Czy czegoś ci naprawdę brakuje?

Nie. To tylko taka fałszywa myśl.

Nikomu niczego nie brakuje.

A więc odpręż się. Raduj się.

Lecz ego zachowuje się jak tyran. Ciągle powtarza: - stań się kimś wielkim, stań się Buddą, stań się Chrystusem, osiągnij coś.

A przecież Chrystus nigdy nie starał się zostać Chrystusem i dlatego nim był. Tak samo Budda.

Oni po prostu zaakceptowali samych siebie i poprzez tę akceptację rozkwitli. Tak się właśnie przydarza.

Nieco inaczej jest to ujęte w sentencji:

Prawdziwą wartość człowieka poznaje się głównie po tym, w jakim stopniu zdołał się wyzwolić od samego siebie.

                                                                                      Albert Einstein

W takim momencie pojawia się Przemiana.

Zaczynasz żyć.

Przestaje ciebie obchodzić opinia innych o tobie.

Nie uczestniczysz już w tym obłąkanym wyścigu bycia kimś innym niż naprawdę jesteś.

Ego cichnie.

Nie porównujesz się już z innymi, ani nie współzawodniczysz.

Współzawodniczyć można jedynie z samym sobą.

I właśnie wtedy zaczynasz rozkwitać.