Strzał z Bahiennego

Noc ciepła, spałem w otwartym namiocie. O świcie wyjrzałem na wschód, czy jest kolorowo – niebo okazało się bezchmurne.

Odprawiam obrzęd szyszkowego podpalenia ognia jedną zapałką - podgrzewa się zaparzona wczorajszego wieczora mięta.

Nie ma rosy, zbieram garść jagód. 
Nagle słychać strzał od strony Bahiennego, po minucie drugi. Huk strzałów przetacza się trzykrotnym echem, Oto z pewnością z ręki usankcjonowanego mordercy - myśliwego zginęło jakieś zwierzę. Ci usankcjonowani mordercy dokonują zabójstw dla przyjemności (bo nie z głodu). 
Chorej przyjemności. Ich powinno się leczyć kuria ich mać. 

         I w tym powiedzeniu zawarłem swój stosunek jednocześnie do myśliwych i kk.

Święty Hubert jako patron niesie im spokój sumienia. 

Sumienie mają nasmarowane chrześcijańską wazeliną i gładko łączą nie zabijaj z dobrym samopoczuciem.       

Jestem pewien, że strzelano z ambony pod Pucakiem, będzie 5 km, znam przecież teren jak własną kieszeń.

Pójdę po obiedzie zbadać sprawę.

Orlik dziś krzyczy mocno opóźniony - słońce już wzeszło dobrą godzinę temu.

Siedzę pomiędzy sosną a jaworem, kontempluję okolicę i zapisuję te myśli poranne.

Co zrobiwszy, serwetkę rozłożywszy, do śniadania się zabrawszy, bo misio głodny  już czeka.

Przyleciał dzięcioł i puka pracowicie. 
Amen.