Gdzie mój dom?

 Gdzie jestem?   

Gdzie jest mój dom i droga do niego? 

     W stronę Chryszczatej ona prowadzi. Tam czeka namiot.

Ale gdzie jest ta Główna Droga-Tao? Dokąd ona prowadzi? Podejrzę więc, bo być może mam wgląd ......

     

I opowiem sobie coś podtrzymującego na duchu.

Opowiadanie, które ma 700 lat . 

      

 Pewien mistrz szedł kiedyś drogą . Wskazał uczniowi kwiat i rzekł doń : - Jesteś ptakiem. 

   

 - Ależ ja nie mam skrzydeł ! - odparł uczeń .

 - Słowa są twoimi skrzydłami, przemów, wzleć !

Przemierzaj przestrzeń i czas, zerwij łańcuchy historii która nie jest twoja i nie ma prawa ciążyć ci, ani powstrzymywać. Zburz swój horyzont, przeżyj na nowo cenną chwilę twórczego rozdarcia, gdy nagle rzeczy przybierają nową postać w nieznanym krajobrazie. Pamiętaj, że chociaż ludzie muszą umierać, nie narodzili się do umierania, lecz do wprowadzania zmian, do otwarcia się na nowe narodziny i odrodzenie. Ponieważ urodziłeś się, jesteś skazany, skazany na bycie wolnym ........

        Nigdy o tym nie zapominaj !

Masz w sobie siłę przezwyciężania zła, masz ją zawsze.

Gdy upadniesz – wstań !

     Nie rozpaczaj nigdy. Jeśli nie możesz spełnić swoich zamiarów dziś, zrobisz to jutro, bo wielka jest siła nadziei .

A teraz idź ! Sam . 

         Idź odkrywać świat. Jeśli kiedyś będziesz w potrzebie, wymów moje imię, a przyjdę ci z pomocą .

Idź ! Masz moje błogosławieństwo.