Kolory zorzy polarnej

  Aurora Borealis, zwana inaczej zorzą polarną, to unikatowe zjawisko zachodzące wskutek wybuchów na powierzchni Słońca.

Fala elektromagnetyczna, czyli tak zwany wiatr słoneczny, spowodowany gigantyczną eksplozją, dociera do Ziemi pod postacią spektakularnych pasm światła ukazujących się na niebie. 
   Te pasma zmieniają przy tym barwę od intensywnie czerwonej po intensywny fiolet i niebieski.

Pierwszy zapis z czasów nowożytnych dotyczący zorzy polarnej pochodzi z I wieku naszej ery, kiedy to Seneka Młodszy opisał ją w swoim dziele „Naturalne kwestie”,  jako okrągłą, kolorową „lukę” (?) w niebie.

Istnieje kilka rodzajów siły tego zjawiska, a każdy z nich można odróżnić na podstawie kolorów.

Czerwony kolor oznacza, że promieniowanie elektromagnetyczne jest bardzo silne.

Zielony – siła zjawiska dość silna

Żółty – siła umiarkowana

Niebieski – siła słabnąca, momentami tak gasnąca, że trudno ją dostrzec.

Siła zorzy zależy od ilości wyemitowanych przez Słońce cząsteczek tlenu atomowego, czyli po prostu od wielkości eksplozji. Co ciekawe, w historii zostały odnotowane przypadki, kiedy magicznemu spektaklowi świetlnemu towarzyszył odgłos trzeszczenia.

Zorza polarna występuje głównie za Kołem Podbiegunowym (zarówno północnym, jak i południowym), ale zdarza się, zwłaszcza kiedy jest silna, że można dostrzec ją nawet w Danii!

Zorza jest zjawiskiem fantastycznie żywym i przemawiającym do wyobraźni.

Osoby interesujące się astronomią wiedzą, że poza Ziemią, zorze są bardzo częste na Jupiterze-Jowiszu oraz Saturnie. Te ogromne planety (Jowisz jest 345 razy większy od Ziemi i wiosną widać go dobrze gołym okiem - na pogodnym wieczornym polskim niebie po stronie zachodniej na wysokości ok.45 stopni nad horyzontem) mają o wiele silniejsze pole magnetyczne niż nasza planeta. A to sprawia, że można zaobserwować w ich zorzach więcej barw i odcieni różnych kolorów.