Pożegnanie z siennikiem

czwartek 1 września.

Przyszedł czas na pożegnanie z siennikiem

To był naturalny siennik z grubego płótna. 

Nabiłem go sianem na twardo – miał na środku 40 cm grubości. 

      Po wepchnięciu do namiotu ułożyłem się na nim bez śpiwora na próbę.... 

Sytość w brzuchu, zapach siana, ciepły poranek, lekki wiaterek, rozległość widoku.....

 cała ta mieszanka spowodowała godzinny odjazd na łono Morfeusza.

Jedynie spać przyszliśmy

Jedynie spać przyszliśmy,

Jedynie śnić przyszliśmy:

Nie jest prawdą, nieprawdą jest,

Że przyszliśmy na ziemię, żeby żyć.

W trawę wiosenną przyszliśmy się zamienić:

Udaje się zazielenić naszym sercom,

Udaje się im rozchylić płatki;

Kwiatem jest nasze ciało:

Daje kilka kwiatów i

schnie

                                  Edward Stachura

Do Kołyby przyjechało kilkanaście osób - zrobiło się dla mnie zbyt ciasno. Wyniosłem się więc na spanie do namiotu. Z siennika korzystałem prawie przez miesiąc – ułożył się idealnie do krzywizn ciała. Owszem – siano usiadło o połowę, ale spało się ekstra komfortowo. Oto góra siana wyciągnięta z siennika.

biorę co przyroda daje - robiłem dżem i soki z czarnego bzu

sygnał artystyczny - zabrakło butelek do malowania. Skończyła się także buteleczka z moim ulubionym turkusem i złota konturówka.

Grzyby najlepiej suszą się na słońcu i wietrze

A wokół jesień zaczynała się jesienić.