Balnica

Nieco przyspieszam z postami.

Powód?

Zbliża się czas wyjazdowy.

Przedwakacyjny czas wyjazdowy.

Poluję między innymi na bieszczadzkie krokusy.

Wykonuję także wyjazdy tu i tam. Oraz udzielam się towarzysko.

Potem kilka postów i jeszcze w kwietniu wakacje 2017 czas zacząć!

Dopiero przed samą Balnicą, w ciemnym lesie, robi się mokro, i kilka razy przeprawiam się przez wąwozy.

W Balnicy zjawiam się o przepisowym czasie.

Tu uzupełnię płyny – znaczy piwo będzie!

Jest popołudnie, na stacji pusto – ani żywego ducha.

Oznacza to, że ostatni pociąg z Majdanu już był.

Mnie to nie przeszkadza, a nawet pomaga.

Gorzej, że sklep Wojtka Judy zamknięty. Nie będzie piwa.

I miałem zamiar postawić tu namiot na jedną noc. Jest samochód Wojtka – nie ma właściciela. 

Tylko kotek na ławeczce, a pod drzwiami Luna.

Trudno.

Witam się z moją miłością - półwilczycą Luną, zasiadam obok niej, i zjadłbym coś, ale z braku laku tylko wypijam do końca miętę.

Cisza kompletna.

      Wypiłem, co miałem do zjedzenia, posiedziałem sobie w tej nieczęstej cichości Balnicy, pogłaskałem Lunę na do widzenia i chciał nie chciał - niespiesznie ruszyłem dalej.

Do Woli Michowej mam 8 km. A więc już dziś nastąpi powrót do domu.