JESTEŚ DOROSŁYM CZY DZIECKIEM ?

Dlaczego społeczeństwo pracuje nad tym, żeby zmienić każdego w homo mechanicus? Bo nie potrzebuje indywidualności! Potrzebuje bezmyślnych maszyn. Im jesteś bardziej ludzki, tym jesteś mniej przydatny dla społeczeństwa. Stajesz się dla niego wręcz niebezpieczny. Masz być posłuszny i wydajny. Nie powinieneś mieć inwencji, pytać, szukać nowego i tworzyć coś nieznanego. Establishment nie jest wtedy spokojny. Społeczeństwo zaczyna zabijać indywidualność zaraz po naszych narodzinach. Zanim skończysz 7 lat, twoja indywidualność zostanie unicestwiona. Jeśli przypadkiem to się nie uda, istnieje szansa, że staniesz się indywidualnością, ale zdarza się to niezwykle rzadko. Każda instytucja społeczna jest środkiem służącym do zabijania indywidualności i przekształcania człowieka w maszynę. Wszystkie szkoły są fabrykami zabijającymi spontaniczność. Bo wtedy można przewidzieć co zrobisz. Można przewidzieć twoje działania. Staniesz się mężem, żoną, lekarzem czy naukowcem. Establishment ma z tobą spokój. Nie stanowisz zagrożenia. Taki spokój jest niemożliwy z człowiekiem żywym. – jest on nieprzewidywalny. Człowieka nieprzwidywalnego nie można manipulować. Tylko nieprzwidywalny człowiek jest otwarty na nieznane. Jest otwarty na życie, bo przecież życie jest nieprzwidywalne. Jesteś totalny. Umiesz kłócić się i śmiać, myśleć logicznie i płakać. Najlepiej: buuuuuuuuuu.! Z pełnym zaangażowaniem, do upadłego! Twoja energia płynie wtedy swobodnie jak rzeka. Jesteś świeży i odprężony. Zawsze, gdy pojawia się człowiek, którego życie przypomina płynącą rzekę, trudno go zrozumieć, gdyż nie da się go „zaszufladkować”. Poszukaj w sobie talentów. Stłumionych, ukrytych. I pamiętaj, że masz w sobie wewnętrzne dziecko. O nim mówił Albert Einstein. I w wolnych chwilach pasjami puszczał bańki mydlane. Twierdził, że w takich chwilach staje się bez –myślny. I dzięki temu jest odkrywczy. To wewnętrzne dziecko jest źródłem całej twojej energii. Odkryć zawsze dokonują ludzie, którzy podchodzą do zagadnienia tak, jak outsajder o umyśle dzieca. Tylko dziecko jest twórcze, dorosły jedzie schematem, jest martwy.