Gorący
dzień się chyli, cisza dzwoni w uszach, a powietrze poruszane
leciutkim powiewem pachnie łąką, pachnie lasem.
Chwila odpoczynku. W oddali widać połoniny z charakterystycznym siodłem Tarnicy.
Na
nocleg jeszcze za wcześnie, ale pomału kieruję się nad Bobrowe
Jeziorko. Po drodze napełniam butelki wodą źródlaną.
Nikogusieńko.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz