Niekończąca się bieszczadzka opowieść

Zdjęcia są, wiersz jest, brakuje tylko muzyki....

Dzisiejszy wpis dedykuję wiernym czytelniczkom: El 11 i Ali.

Notatka

Życie – jedyny sposób,

żeby obrastać liśćmi,

łapać oddech na piasku,

wzlatywać na skrzydłach;

być psem,

albo pogłaskać go po ciepłej sierści;

odróżniać ból

od wszystkiego, co nim nie jest;

mieścić się w wydarzeniach,

podziewać w widokach,

poszukiwać najmniejszej między omyłkami.

Wyjątkowa okazja,

żeby przez chwilę pamiętać,

o czym się rozmawiało

przy zgaszonej lampie;

i żeby raz przynajmniej

potknąć się o kamień,

zmoknąć na którymś deszczu,

zgubić klucze w trawie;

i wodzić wzrokiem za iskrą na wietrze;

i bez ustanku czegoś ważnego

nie wiedzieć.

.

Wisława Szymborska