Krąg kamienny Stonehenge

Jest to miejsce szczególne i wyjątkowe, nawet jeśli weźmiemy pod uwagę dużą liczbę innych miejsc w Anglii z kamiennymi kręgami.

Co wiemy o tym zabytku?

Wiemy, że kamienny krąg Stonehenge został kiedyś przez kogoś zbudowany.  

Nie wiadomo kto budował i kiedy. Czyli zagadka.

                                              

Dywagacje naukowców na ten temat to tylko hipotezy. Jedna z ciekawszych mówi, że budowla mogła powstać kilkadziesiąt (20 – 30) tysięcy lat temu, już po czasach wojen, których ślad mamy w Szkocji w postaci zeszklonych ruin zamków.

Tu pierwszy opis mamy z roku 1880, w artykule Edwarda Hamiltona - ”Zeszklone forty na zachodnim wybrzeżu Szkocji”. 

      Najbardziej okazałym zabytkiem z tej dziedziny jest fort Tap o'Noth, zlokalizowany w okolicach wsi Ryhnie w północno-wschodnim regionie Szkocji, w hrabstwie Aberdeenshire. 

Zamek wznosi się na szczycie mającej 560 metrów wysokości góry o tej samej nazwie. Cała powierzchnia murów to jednolita warstwa stopionej skały! 

Poszczególne kamienie, spoiwa je łączące, wszystko to przestało istnieć, gdy olbrzymia temperatura stopiła je w jednolitą szklaną masę. 

Ogromna energia uderzyła z góry. 

Kiedy to nastąpiło? 

Przed potopem, czyli dawniej niż 13 tysięcy lat temu.

Mijały tysiąclecia i charakterystyczna kamienna budowla Stonehenge została uznana przez ludy neolitu za miejsce święte. Urządzono tu cmentarzysko kremowanych szczątków.

Przez co najmniej 200 lat miejsce służyło do takich pochówków.

W samym środku Stonehenge znajduje się przewrócony megalit, nazwany Altar Stone.
Najwyższe z kamieni mają 9 metrów wysokości, większość ma jednak ok. 4 metrów wysokości, 2,5 metra grubości i waży ok. 25 - 40 ton.

Początkowo były tylko dwa wejścia: - szerokie od strony północno-wschodniej oraz mniejsze od strony południowej, jednak z czasem powstało więcej luk i otworów, przez które można przechodzić.

Zagadką pozostaje sposób transportu tych kamieni z odległego o 130 km kamieniołomu. 

 Niektóre kamienie pochodzą ze wzgórz Preseli, leżących około 250 mil dalej w Walii. 

Część archeologów uważa, że czas powstania budowli i czas pochówków są ze sobą skorelowane i datują go na pięć tysięcy lat temu. To wydaje się mało prawdopodobne, ponieważ cała ówczesna ludność Wysp liczyła tylko kilkadziesiąt tysięcy osób. 
I zostańmy przy astronomicznym przeznaczeniu miejsca.

Zabytek w 1986 roku został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Krąg o średnicy 108 stóp, złożony z 30 ogromnych i bardzo twardych kamieni sarsenów tworzył henge. Kamienie te zostały wydobyte z pobliskiego Marlborough Downs. Pionowe sarseny zostały pokryte 30 kamieniami nadproża. Każdy stojący kamień miał około 13 stóp wysokości, prawie siedem stóp szerokości i ważył około 25 ton.

                                                                                     

Ten pierścień z kamieni zakrył pięć trylitów (trylithon to para pionowych kamieni z nadprożowym kamieniem obejmującym ich wierzchołki) ustawionych w kształcie podkowy o średnicy 45 stóp. Te ogromne kamienie, dziesięć słupków i pięć nadproży, ważą do 50 ton każdy.

W zagadkowej budowli, stykamy się z zupełnie nowym poziomem zaawansowania technicznego, szczególnie w pracy z bardzo twardym kamieniem. Na przykład poziome kamienie nadproża, które zwieńczyły zewnętrzny pierścień kamieni sarsen, zostały przymocowane do nich za pomocą połączenia na pióro i wpust, a następnie dopasowane do siebie za pomocą złącza wpustowego i czopa, metod zastosowanych całe tysiące lat później w obróbce drewna.

Ciekawostka artystyczna.
Każdy z pionowych sarsensów był ciosany inaczej po każdej stronie, a strona skierowana do wewnątrz była gładsza niż zewnętrzna. Co więcej, kamienie zewnętrznego pierścienia sarsensów zostały subtelnie zmodyfikowane, aby dostosować się do sposobu, w jaki oko ludzkie obserwuje masywne kamienie w jasnych odcieniach równiny Salisbury: - pionowe kamienie zostały delikatnie poszerzone w kierunku wierzchołka, co sprawia, że ich masa jest stała, patrząc od ziemi.

Kamienie nadproża również lekko wyginają się, aby odbić się od okrągłego zewnętrznego henge. Kamienie w podkowie trylitu są ułożone według wielkości; Najmniejsza para trylitów ma około 20 stóp wysokości, następna para jest nieco wyższa, a największy, pojedynczy trilithon w południowo-zachodnim rogu miałby 24 stopy wysokości. 

Ten efekt tworzy rodzaj przyciągania do wnętrza pomnika i dramatyzuje zewnętrzną ścianę zewnętrznej podkowy. Chociaż istnieje wiele teorii, wciąż nie wiadomo, jak i dlaczego te subtelne udoskonalenia zostały wprowadzone do Stonehenge, atoli fakt, że owe są, świadczy o istnieniu społeczności pradawnej, lecz jednocześnie wyrafinowanej, dysponującej zaawansowaną wiedzą i techniką, tudzież podziwu godnymi zapasami wolnego czasu.

Na koniec powtarzam zdjęcie dwóch kręgów: - kręgu zbożowego płatek śniegu i kamiennego Stonehenge.