Jestem
przy komputerze i mam czas.
Czemu więc nie zamieścić dalszych zdjęć
dla wszystkich stęsknionych za wiosną?
A
moje góry czekają
Opuszczone,
samotne,
Aż
jary ze śniegów odtają,
Zahuczą
kaskady w potokach markotnych,
Teraz
śni o wiośnie potok pod lodowym witrażem,
Czeka,
aż złote kaczeńce otoczą
Każdą
wodę wiosenną,
Aż
pociemnieje mi w oczach
Od
blasku połonin nade mną.
Baryła
- Nowakowski
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz