Anioły istnieją

 Anioły istnieją, tylko czasami nie mają skrzydeł i nazywamy je przyjaciółmi.

Gdy wędruję, to zwykle jest to tylko jakiś ogólny kierunek. Przysiadam na krótko, chłonę widoki, nie wiem, gdzie będę nocować, jem, kiedy jestem głodny. Swoboda, wolność i mnóstwo czasu na myślenie. I nie chodzi o to, żeby coś własnego, oryginalnego wymyśleć, to nie jest ani łatwe, ani potrzebne, skoro inni wymyślili już całe Himalaje mądrości. Wystarczy w odpowiednim miejscu i czasie przypomnieć sobie o tych perełkach. Wolność na przykład: - ona jest bardzo podobna do zdrowia, bo zarówno jedno jak i drugie doceniamy zwykle wtedy, gdy je stracimy.

     Tak długo żyłem w pogoni nie wiadomo za czym, do tego patrząc co chwila na zegarek. Wreszcie przyszedł czas odreagowania, no bo musi być wydech po wdechu. Nie zadzwoni telefon - jest wyłączony - na dłużej starczy baterii - może się przydać do zrobienia kolejnego zdjęcia.

    

      Z lasu ciągną wilgotne oddechy mgły, i słychać tylko szum potoku w tym starym lesie, gęstym, ciemnym - pachnącym paprocią, ściółką i grzybami.

Gdy idziesz i godzinami nie spotykasz człowieka, zapominasz, że gdzieś w świecie są miasta, koleje, autobusy, biurokracja i hałas. Że są gdzieś całe tłumy ludzi pędzących bez wytchnienia....

     A tu jest wiele takich miejsc, gdzie zatrzymał się czas. Piękno widoków i zakątków jest tylko w małym stopniu oddane na fotografii. Bo jeszcze trzeba by było zrobić zdjęcie ciszy, całej ogromnej przestrzeni ponad tobą i wokół, a także zapachu koniczyny i mięty nagrzanej słońcem....

    Kiedy zapada zmierzch, a ty jesteś wyciszony w wielodniowej samotności, usłyszysz odgłosy wieczornej krzątaniny ludzi żyjących kiedyś na tej ziemi.

     Przemawia do ciebie Historia. Czasami nawet potrafi krzyczeć. Jesteś w Tu i Teraz, a jednocześnie w Przeszłości, bo wszystko dzieje się jednocześnie.

     Przeszłość to przecież Tu i Teraz, które umarło.

     Przyszłość to Tu i Teraz, które jeszcze nie nadeszło.