Bieszczadzkie wyrzutki społeczne. Pokopani przez życie, czyli przeważnie na własne życzenie, mają w sobie mądrość pustkowia, oraz pewien niebywały dar, który odkrywają, gdy nabiorą do ciebie zaufania.
Rabe.
Ten dar tkwi w głębi ich duszy i nazywa się wiarą.
Nie taką pospolitą obłudną katolicką wiarą, kiedy co innego mówisz, a co innego
robisz, ale wiarą prawdziwą, biorącą się z szumu wiatru, zapachu ziół i zapisów
emanujących z tej skrzywdzonej ziemi. Tyle rozmów za mną, w tak wielu
miejscach, aż w końcu dostrzegłem w nich pewne podobieństwo. Otóż wszyscy
rozmówcy doskonale wiedzieli jak odróżnić wiedzę od wiary i tę prawdziwą wiarę mieli
w sobie. Wiedza nie była im potrzebna, poza tą cenną cząstką, która uczyła jak na tym
zadupiu przeżyć bez grosza w kieszeni, a nie załamać się. Natomiast zaufania do ciebie nabierają, kiedy postawisz piwo, popijasz swoje niespiesznie, a przy tym nie mówisz za dużo. Tylko odpowiadasz enigmatycznie na zadawane pytania, atoli sam nigdy o nic nie pytasz.
Kiedy te warunki są spełnione, możesz usłyszeć: - Ktoś powie,
że coś wie. A ja na ten przykład nie wiem tego, ale za to wierzę. I to nie są słowa byle jakie. To są słowa tak ważne, jak
kamienie milowe.
Milczysz i dostajesz wyjaśnienie: - Wiara zakłada, że się czegoś nie wie, a mimo to się wierzy w to, czego się nie wie. I do tego właśnie potrzebna jest wiara. Najczęściej wiara dotyczy istnienia Boga. Jeśli ktoś mówi, że wie iż Bóg istnieje, to znaczy, że człowiek ów został pozbawiony wiary. Wierzyć mogą tylko i wyłącznie ci, którzy nie wiedzą, czy Bóg jest, czy też go nie ma. Oni wierzą, im potrzebna jest wiara. Kto myśli inaczej, twierdząc że wie, iż Bóg na pewno istnieje, ten żyje w wielkim błędzie, bo nie wierzy w Boga. Skoro bowiem wie, to znaczy że nie potrzebuje wiary. Wiedzieć to żadna sztuka, to tylko taki jeziora glazur, natomiast wiara to jego przepastna głębia.
Jaki wynika dla mnie morał z powyższego? Ano wiara jest konieczna, trzeba wierzyć, lecz przy tym wiedzieć, że aby człowiekowi się układało w życiu, trzeba pilnować swoich myśli.
Huczwice.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz