Skąd wziął się Księżyc?

 Najbardziej oczywistym problemem związanym z Księżycem jest sama jego obecność. Według wszelkich obliczeń jest on zbyt masywny dla tak małej planety, jak Ziemia.

Powstały dwa główne modele wyjaśniające powstanie Księżyca.

Model rozszczepienia planety i model przechwycenia.

Teoria rozszczepienia, faworyzowana przed lotem Apollo, głosiła, że Księżyc i Ziemia stanowiły kiedyś jedno ciało, które rozczepiło się we wczesnym okresie formowania planet.

Księżyc oderwał się z miejsca, które obecnie jest Oceanem Spokojnym.

I ulokował się (sam) na obecnej orbicie.

     Jedno „ale”. Model ten prowadzi do ogromnych trudności z punktu widzenia mechaniki nieba. Na przykład:

    - Księżyc porusza się po orbicie prawie dokładnie kołowej, przy czym pomimo, że podobnie jak Ziemia, obraca się wokół swojej osi, tylko 60% jego powierzchni – jedna jego strona, jest widoczne z Ziemi.

    - Oprócz tego, odległość od Księżyca jest dokładnie taka, aby mogło dochodzić do całkowitych zaćmień Słońca.

   - Z punktu widzenia mechaniki nieba, orbita Księżyca powinna być znacznie bardziej eliptyczna, niż jest.

     

Te wszystkie problemy związane z teorią rozszczepienia, rozwiązały się, gdy powróciła pierwsza wyprawa Apollo i przywiozła próbki skał z Księżyca. Gdyby model rozszczepienia miał być prawdziwy, wiek skał księżycowych musiałby być podobny do wieku skał ziemskich.

   Jednak okazało się, że próbki gruntu księżycowego są o miliardy lat starsze……

 Najstarsze skały znalezione na Ziemi liczą około 3,7 miliarda lat, natomiast próbki przywiezione przez Apollo zostały datowane na 4,3 do 4,6 miliarda lat. Jedna próbka ma wiek 5,3 miliarda lat.

      I co ciekawe, rejon Księżyca, skąd pochodzą próbki, uważano za jeden z najmłodszych geologicznie rejonów na tym satelicie.

      I w ten sposób teoria rozszczepienia padła.

Wysunięto teorię przechwycenia.

              Według tej teorii, Księżyc nadleciał „skądś” w pobliże Ziemi, która przechwyciła go swoją grawitacją.

    Tylko model ten z kolei jest niezgodny z prawami fizyki…..A także z mechaniką nieba…..

W tej teorii są dziury, takie, jak w cieniu psa z obrazka.